Το Ταλμούδ είναι μια ογκώδης, εξωβιβλική συλλογή εβραϊκών κειμένων, προϊόν του μεσαιωνικού Ιουδαϊσμού, που αποτελεί τη συνέχεια της ιουδαϊκής Βίβλου και περιλαμβάνει όχι μόνο κείμενα που αφορούν την ερμηνεία του μωσαϊκού Νόμου αλλά και ποικίλο άλλο υλικό, νομικό, θεολογικό, ηθικό, επιστημονικό, ιστορικό, λαογραφικό κ.λπ. έχοντας έτσι και εγκυκλοπαιδικό χαρακτήρα. Το Ταλμούδ ερμηνεύεται ως μελέτη ή διδασκαλία του νόμου και ήταν έργο μορφωμένων ραβίνων, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι ανώνυμοι. Μετά τον μωσαϊκό Νόμο, είναι το έργο που επέδρασσε όσο κανένα άλλο στη ζωή και τη σκέψη του Ιουδαϊσμού.Το Ταλμούδ, αποτελείται από δύο βασικά τμήματα:
• Τη Μισνά, που σημαίνει μελέτη, μάθηση, από το ρήμα σανά που σημαίνει διδάσκω δι’ επαναλήψεως.
• Την Γκεμαρά, που σημαίνει τελείωση ή ολοκλήρωση.
Σε αυτά προστίθενται και κάποια βοηθητικά κείμενα.
Τα δύο Ταλμούδ
Μετά την καταστροφή του Ναού το 70 μ.Χ., οι ραβίνοι της Παλαιστίνης, συγκέντρωσαν κάποιες προφορικές διδασκαλίες σε ένα πρώτο κείμενο. Καθώς όμως αύξανε ο διωγμός των Ιουδαίων της Παλαιστίνης, που συνοδευόταν από άνοδο του Χριστιανισμού, το κέντρο της Ταλμουδικής ανάπτυξης μετακινήθηκε στη Βαβυλώνα, που βρισκόταν σε ασφάλεια έξω από τα όρια της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Έτσι πραγματοποιήθηκε η παραγωγή δύο Ταλμούδ, σε δύο αυτοτελείς μορφές-παραλλαγές:
Το Ταλμούδ της Βαβυλώνας, που είναι το μεγαλύτερο σε έκταση από τα δύο και πολύ πλουσιότερο σε περιεχόμενο. Γράφτηκε στις εβραϊκές σχολές της Βαβυλώνας στην Αραμαϊκή γλώσσα και ολοκληρώθηκε περίπου το 400 μ.Χ. Συντάχτηκε από το ραβίνο Ασήρ και άλλους Εβραίους λόγιους, με βάση τις εργασίες των εβραϊκών σχολών της Βαβυλώνας.
Το Ταλμούδ της Ιερουσαλήμ ή Παλαιστινιακό, είναι μικρότερο σε έκταση από το Ταλμούδ της Βαβυλώνας και θεωρείται υποδεέστερο του. Είναι γραμμένο στην Αραμαϊκή και δίνει χρήσιμες πληροφορίες για τη ζωή των Εβραίων της Παλαιστίνης τους πρώτους πέντε μετά Χριστόν αιώνες. Ολοκληρώθηκε περίπου το 500 μ.Χ.
Μισνά
Η Μισνά είναι μια συλλογή, αρχικά προφορικών νόμων, από περίπου 120 νομοδιδάσκαλους, που συμπληρώνουν και υπομνηματίζουν τους γραπτούς νόμους. Η κωδικοποίησή της ολοκληρώθηκε γύρω στις αρχές του 3ου αιώνα μ.Χ. Κάθε διδασκαλία που δεν περιλαμβάνεται στη Μισνά ονομάστηκε Βαραγθά (η «εκτός») και δηλώνει τους προφορικούς νόμους που έμειναν εκτός Μισνά.
Γκεμαρά
Η Γκεμαρά είναι ένα είδος υπομνήματος στη Μισνά. Καθώς στην πορεία του χρόνου, έγινε κατανοητό πως η Μισνά δεν ήταν αρκετή για να καλύψει τις μεταβαλλόμενες καταστάσεις που απαιτούσαν περαιτέρω επεξεργασία και ερμηνεία, αυτό έγινε στο δεύτερο τμήμα του Ταλμούδ που λέγεται Γκεμαρά.
Η ιστορική εξέλιξη του Ταλμούδ
Υπήρχαν «σχολές» γραμματέων με διαφορετικές τάσεις. Άλλοι διδάσκαλοι ήταν πιο συντηρητικοί και πιο κοντά στο γράμμα του ιερού κειμένου, και άλλοι περισσότερο φιλελεύθεροι.
Οι διδάσκαλοι Γραμματείς οδηγούσαν τους μαθητές τους στη διδασκαλία της σωστής ερμηνείας του Νόμου με στόχο την απομνημόνευση του υλικού αυτού, επάνω στο οποίο γίνονταν συζητήσεις μέσα στη Σχολή αλλά και εκτός αυτής, ενώπιον των οπαδών της. Στους πιο προχωρημένους μαθητές, ο διδάσκαλος παρέθετε και ανέλυε τις γνώμες των προηγουμένων σε κάθε θέμα και στο τέλος, έδινε τη δική του γνώμη, που προοριζόταν για απομνημόνευση. Με τη μέθοδο αυτή, συγκεντρώθηκε σταδιακά ένας τεράστιος όγκος ερμηνευτικού υλικού, που θεωρούνταν ισόκυρο με τη Βίβλο.
Όταν το ιουδαϊκό επαναστατικό πνεύμα έσβησε μετά την εξέγερση του Βαρ-Κοχβά (132-135 μ.Χ.) σταμάτησε ο ραβινικός ακαδημαϊσμός και είχε έλθει η ώρα για την καταγραφή αυτής της παραδόσεως. Οι γραμματείς συγκέντρωσαν όλο το υλικό που είχαν παραλάβει από την εξήγηση του Νόμου, που στις αρχές του 3ου αιώνα πήρε γραπτή μορφή. Αυτή είναι η Μισνά.
Η ερμηνεία του Νόμου όμως δεν σταμάτησε στις αρχές του 3ου αιώνα που έγινε η καταγραφή της Μισνά. Στην Παλαιστίνη και στη Βαβυλώνα, συγκεντρώθηκε από την προφορική παράδοση, νέο, κάθε είδους ερμηνευτικό υλικό. Έτσι δημιουργήθηκαν οι Γκεμαρά, ένας τύπος εγκυκλοπαίδειας, που περιέχει αναφορές σε κάθε είδους θέμα.
Η Παλαιστινιακή Γκεμαρά μαζί με τη Μισνά αποτέλεσαν το Ταλμούδ της Ιερουσαλήμ ή Παλαιστινιακό, ενώ η Βαβυλωνιακή Γκεμαρά μαζί με τη Μισνά αποτέλεσαν το Ταλμούδ της Βαβυλώνας.
Όλα όσα αναφέρονται παρακάτω είναι παρμένα από το βιβλίο «Το Ξεσκέπασμα του Ταλμούδ».
Επί χιλιάδες χρόνια οι Εβραίοι απέκρυψαν από τον υπόλοιπο κόσμο τα μυστικά περιεχόμενα των 63 βιβλίων, τα οποία αποτελούν το Ταλμούδ, βάσει των οποίων όχι μόνο εκπαιδεύονται οι Εβραίοι Ραβίνοι, αλλά καθοδηγείται ολόκληρο το Εβραϊκό Έθνος.
Οι οπαδοί της Ταλμουδικής θρησκείας έθεσαν σαν σκοπό την εξαφάνιση του Χριστιανισμού και των άλλων θρησκειών και την υποταγή ολόκληρου του κόσμου σε μια Νέα Παγκόσμια Κυβέρνηση (Τάξη) και θρησκεία, που θα έχει έδρα τα Ιεροσόλυμα. Η Νέα Παγκόσμια Θρησκεία που σήμερα εμφανίζεται με τον γενικό τίτλο Νέα Εποχή, θα είναι ο Σατανισμός και ο «Θεός» τους ο Εωσφόρος.
Όσοι στο παρελθόν προσπάθησαν να στραφούν εναντίον τους, τελικά καταστράφηκαν, είτε σαν άτομα, είτε σαν έθνη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Τσαρική Ρωσία.
Ο πρώτος άνθρωπος στον κόσμο που έσχισε το πέπλο του μυστηρίου, το οποίο κάλυπτε το Ταλμούδ, ήταν ο Αιδεσ. Ι.Β. Προναϊτης, καθηγητής της Θεολογίας και της Αρχαίας Εβραϊκής γλώσσας στην Αυτοκρατορική Εκκλησιαστική Ακαδημία της Πετρούπολης της Τσαρικής Ρωσίας.
Ο Ι.Β. Προναϊτης μελέτησε τα 63 βιβλία που αποτελούν το Ταλμούδ και τελικά εξέδωσε στα λατινικά το 1893 το συγκλονιστικό βιβλίο «Το Ταλμούδ ξεσκεπάζεται – Οι μυστικές Διδασκαλίες των Ραβίνων περί των Χριστιανών».
Ο Χριστιανικός κόσμος της εποχής εκείνης κατάπληκτος πληροφορήθηκε ότι οι διδασκαλίες του Ταλμούδ ήταν διδασκαλίες διαφθοράς, ανηθικότητας και μίσους.
Αλλά πριν ακόμη το γεγονός αυτό ξεσκεπασθεί, τα μοναδικά αντίτυπα του βιβλίου του Αιδεσ. Ι.Β. Προναϊτη χάθηκαν ως διά μαγείας απ’ όλες τις βιβλιοθήκες του κόσμου, όπου είχαν αποσταλεί. Έτσι ακόμη μια φορά οι Ταλμουδιστές επέβαλαν πληροφοριακή συσκότιση.
Το 1954, όμως, 60 χρόνια μετά τις αποκαλύψεις του Αιδεσ. Ι.Β. Προναϊτη, συνέβει ένα άλλο γεγονός, πολύ μεγαλύτερης σημασίας. Ένας από τους εξέχοντες Ραβίνους της Αμερικής, ο Benjamin H. Freedman, βαθύς γνώστης και Διδάκτωρ του Ταλμούδ, συγχρόνως και οικονομικά ισχυρός, ασπάσθηκε τον Χριστιανισμό, ως νέος Απόστολος Παύλος. Το καταστροφικό όμως για τους Ταλμουδιστές ήταν το γεγονός ότι όχι μόνο έγινε Χριστιανός, αλλά και ανέλαβε πύρινο και ατρόμητο αγώνα κατά των οπαδών του Αντίχριστου. Οι Σιωνιστές συνωμότες διέθεσαν πολλά εκατομμύρια δολάρια για τη δολοφονία και την καταστροφή του έργου του Benjamin Η. Freedman και την ανασκευή των τρομερών του αποκαλύψεων, άνευ όμως αποτελέσματος. Η ανοιχτή επιστολή του προς τον Αρχιραβίνο της Βοστώνης Dr. David Goldstein, LL. D, της 10ης Οκτωβρίου 1954, απετέλεσαν ένα από τα τρομερότερα κτυπήματα το οποίο δέχθηκε ο ύπουλος εχθρός της Χριστιανοσύνης.
Οι παρακάτω περικοπές του Ταλμούδ είναι από την ανοιχτή αυτή επιστολή του γενναίου Freedman, για να δούμε με τα ίδια μας τα μάτια το τί γράφουν για τον Χριστό και τους Χριστιανούς οι άνθρωποι του σκότους και του μίσους, οι Ταλμουδιστές-Σιωνιστές.
(α) Το Ταλμούδ περί του Κυρίου Ιησού Χριστού
• SANHEDRIN, 67A: «Ό Ιησούς αναφέρεται ως υιός του Πανδίρα, στρατιώτου τινός».
• KALLAH, 1B (18B): «Νόθος συλληφθείς κατά την διάρκειαν εμμήνου ροής».
• SANHEDRIN, 67A: «Ό κρεμασθείς την εσπέραν του Πάσχα».
• TOLDATH JESCHU: «Γέννησις αναφερομένη κατά τον πλέον αισχρόν τρόπον».
• ABHODAH ZARAH 11: «Αναφέρεται ως υιός του Πανδίρα, Ρωμαίου στρατιώτου».
• SCHABBATH XIV: «Και πάλιν αναφέρεται ως υιός του Πανδίρα, του Ρωμαίου».
• SCHABBATH 104B: «Ωνομάσθη παράφρων και ουδείς δίδει προσοχή εις τους παράφρονας».
• SANHEDRIN 43A: «Την εσπέραν του Πάσχα ούτοι εκρέμασαν τον Ιησούν».
• TOLDOTH JESCHU: «Ό Ιούδας και ο Ιησούς συνεπλάκησαν εν μέσω ακαθαρσιών».
• SANHEDRIN 103A: «Ό υποδείξας την κατάπτωσιν της ηθικής και ο ατιμάσας τον εαυτόν του».
• SANHEDRIN, 107B: «Απεπλάνησεν, διέβρωσεν και κατέστρεμε το Ισραήλ».
• ZOHAR 111 (282): «Απέθανεν ως κτήνος και ετάφη εις σωρόν ακαθαρσιών κτηνών».
• HILKOTH MELAKHIM: «Προσπάθησε να αποδείξης ότι οι Χριστιανοί σφάλουν λατρεύοντες τον Ιησούν».
• ABHODAH ZARAH, 21A: «Η μνεία καν περί της λατρείας του Ιησού εις τους οίκους ανεπιθύμητος».
• ORACH CHAIIM, 113: «Απόφευγε να παρουσιάζεσαι ότι τρέφεις σεβασμόν προς τον Ιησούν».
• IORE DEA, 150, 2: «Μην εμφανίζεσαι ότι σέβεσαι τον Ιησούν, έστω και εκ παραδρομής».
• ABHODAH ZARAH (6A): «Η ψευδής διδασκαλία περί λατρείας την πρώτην ημέραν του Σαββάτου» (Κυριακή).
(6) Το Ταλμούδ περί των Χριστιανών
• HILKOTH MAAKHALOTH: «Οι Χριστιανοί είναι ειδωλολάτραι. Μη σχετίζεσθε μετ’ αυτών».
• ABHODAH ZARAH (22A): «Μη σχετίζεσθε μετά των ειδωλολατρών, διότι ούτοι κάνουν αιματοχυσίας».
• IORE DEA (153, 2): «Μη συναναστρέφεσθε μετά των Χριστιανών. Χύνουν αίμα αυτοί».
• ABHODAH ZARAH (25B): «Φυλάξου από τους Χριστιανούς, όταν πορεύεσαι εν τη ξένη μετ’ αυτών».
• ORACH CHAIIM (20, 2): «Οι Χριστιανοί μεταμφιέζονται διά να δολοφονούν τους Εβραίους».
• ABHODAH ZARAH (15B): «Ενθυμού, ότι οι Χριστιανοί έχουν σεξουαλικές σχέσεις μετά των ζώων».
• ABHODAH ZARAH (22Α): «Ύποπτοι είναι οι Χριστιανοί της συνουσίας μετά των ζώων».
• SCHABBATH (145B): «Οι Χριστιανοί είναι ακάθαρτοι, διότι τρώγουν ακαθαρσίας».
• ABHODAH ZARAH (22B): «Οι Χριστιανοί είναι ακάθαρτοι, διότι δεν είναι επί του όρους Σινά».
• IORE DEA (198,8): «Καθάρισε τας θήλεις Ιουδαίας, τας μολυνθείσας εξ επαφής μετά των Χριστιανών».
• KERITHUTH (6B, σ.78): «Οι Εβραίοι ονομάζονται άνθρωποι. Οι Χριστιανοί δεν ονομάζονται άνθρωποι».
• ΜΑΚΚΟΤΗ (7Β): «Αθώος δολοφονίας, εφ’ όσον ο σκοπός είναι η δολοφονία Χριστιανού».
• ORACH CHAIIM (225, 10): «Οι Χριστιανοί και τα ζώα συναθροίζονται εις ομάδας προς σύγκρισιν».
• MIDRASCH TALPIOTH (225): «Οι Χριστιανοί ε πλάσθησαν, διά να υπηρετούν τους Εβραίους πάντοτε».
• ORACH CHAIIM (57, 6Α): «Πρέπει να λυπάται τους Χριστιανούς περισσότερον από τους ασθενείς χοίρους».
• ZOHAR 11 (64Β): «Οι Χριστιανοί ειδωλολάτραι ομοιάζουν με τας αγελάδας και τους όνους».
• KETHUBOTH (110B): «Ό μάλτης (Δαυίδ) παρομοιάζει τους Χριστιανούς με τα ακάθαρτα κτήνη».
• SANHEDRIN (74B) TOS: «Η σεξουαλική συνουσία του Χριστιανού είναι ως η του κτήνους».
• KETHUBOTH (3B): «Το σπέρμα του Χριστιανού έχει την αυτήν αξίαν με το σπέρμα του κτήνους».
• KIDDUSCHIM (68A): «Οι Χριστιανοί είναι ένας λαός γαϊδάρων».
• ΕΒΕΝ HAERAR (44, 8): «Οι γάμοι μεταξύ των Χριστιανών και Εβραίων άκυροι».
• ZOHAR (11, 64Β): «Αι γεννήσεις των Χριστιανών πρέπει να ελαττωθούν αριθμητικώς».
• ZOHAR (I, 28B): «Όι Χριστιανοί ειδωλολάτραι είναι τα τέκνα του όφεως και της Εύας».
• ZOHAR (I, 131A): «Ο ειδωλολατρικός Λαός των Χριστιανών μολύνει τον κόσμον».
• ΕΜΕΚ HAMLELECH (23D): «Αι μη εβραϊκαί ψυχαί προέρχονται από τον θάνατον και την σκιάν του θανάτου».
• ZOHAR (I, 46B, 47Α): «Αι ψυχαί των ειδωλολατρών έχουν ακάθαρτον θεϊκήν προέλευσιν».
• ROSCH HASCHANACH (17A): «Αι μη εβραϊκοί ψυχαί προέρχονται από τον θάνατον και την σκιάν του θανάτου».
• IORE DEA (337, 1): «Αντικαταστήσατε τους νεκρούς Χριστιανούς, όπως αντικαθιστάτε ψοφήσασαν αγελάδα ή γάϊδαρον».
• ΙΕΒΗΑΜΜΟΤΗ (61 Α): «Όι Εβραίοι ονομάζονται άνθρωποι, αλλά οι Χριστιανοί δεν ονομάζονται άνθρωποι».
• ABHODAH ZARAH (14B): «Απαγορεύεται να πωλούνται θρησκευτικά έργα εις τους Χριστιανούς».
• ABHODAH ZARAH (78): «Αι Χριστιανικοί Εκκλησίαι είναι τόποι ειδωλολατρείας».
• IORE DEA (142, 10): «Πρέπει να ευρίσκεσαι μακράν εκκλησιών».
• IORE DEA (142, 15): «Δεν πρέπει να ακούς εκκλησιαστικήν μουσικήν ή να ατενίζης είδωλα αυτών».
• IORE DEA (141, 1): «Δεν πρέπει να επανακτίζης καταστραφείσας οικίας πλησίον εκκλησιών».
• HILKOTH ABH. ZAR. (10B): «Όι Εβραίοι δεν πρέπει να πωλούν θραυσθέντα δισκοπότηρα εις τους Χριστιανούς».
• SCHABBATH (116A) TOS: «Τα Ευαγγέλια ονομαζόμενα τεύχη της ανομίας, είναι αιρετικά βιβλία».
• SCHABBATH (116A): «Όι Ταλμουδισταί συμφωνούν ότι τα βιβλία των Χριστιανών πρέπει να καίγωνται».
• ABHODAH ZARAH (2A): «Αι εορταί των Χριστιανών ωνομάσθησαν ημέραι συμφοράς».
• ABHODAH ZARAH (78C): «Αι Χριστιανικοί εορταί είναι καταφρονημένοι ημέραι, μάταιαι και πονηραί».
• ABHODAH ZARAH (6A): «Απαγορεύεται να τηρή τις την Χριστιανικήν ημέραν των Χριστουγέννων».
• HILKOTH AKUM (CH. IX.): «Απαγορεύεται να εορτάζη τις το Πάσχα και τα Χριστούγεννα».
• GLULLIN (91Β): «Οι Εβραίοι έχουν αξιοπρέπειαν, την οποίαν ούτε ο άγγελος δύναται να έχη».
• SANHEDRIN (58B): «Το να κτυπήση τις Εβραίον είναι ως να ραπίση το πρόσωπον του Θεού».
• CHAGIGAH (15B): «Ό Εβραίος να θεωρείται καλός παρ’ όλας τας αμαρτίας, τας οποίας διαπράττει».
• GITTIM (62A): «Εβραίε, μείνε μακράν των Χριστιανικών οίκων κατά τας εορτάς».
• IORE DEA (148.10): «Εβραίε, εσύ δεν πρέπει να ανταποδίδης τον χαιρετισμόν του Χριστιανού. Χαιρέτα λοιπόν πρώτος».
• CHOSCHEN HAM. (26, 1): «Ό Εβραίος δεν πρέπει να προσφεύγη εις Χριστιανόν Δικαστήν ή Χριστιανικούς Νόμους».
• CVOSCHEN HAM. (34, 19): «Οι Χριστιανοί ή οι υπηρέται δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως μάρτυρες».
• IORE DEA (112, 1): «Απόφευγε να συντρώγης μετά των Χριστιανών, διότι αυτό δημιουργεί οικειότητα».
• ABHOTAH ZARAH (35B): «Μην πίνης γάλα εξ αγελάδος, την οποίαν αρμέγουν οι Χριστιανοί».
• IORE DEA (178, 1): «Ουδέποτε να μιμήσθε τας συνήθειας των Χριστιανών, ούτε καν προς το κτένισμα της κόμης».
• ABHODAH ZARAH (72B): «Ό οίνος, τον οποίον ήγγισε Χριστιανός, πρέπει να χύνεται».
• IORE DEA (120, 1): «Πιάτα, αγορασθέντα από τους Χριστιανούς, πρέπει να πλυθούν καλώς».
• ABHODAH ZARAH (2A): «Επί τρεις ημέρας προ των Χριστιανικών εορτών να αποφεύγης τους πάντας».
• ABHODAH ZARAH (78C): «Αι εορταί των οπαδών του Ιησού να θεωρούνται ως ειδωλολατρικοί».
• IORE DEA (189.1): «Να αποφεύγης αντικείμενα τα οποία χρησιμοποιούνται υπό των Χριστιανών, διά τας δημιουργίας των».
• ABHODAH ZARAH (14B): «Απαγορεύεται να πωλούνται εις τους Χριστιανούς αντικείμενα, διά θρησκευτικάς των τελετάς».
• IORE DEA (151, 1): «Μη πωλείς ύδωρ εις τους Χριστιανούς, διά βάπτισιν».
• ABHODAH ZARAH (2A, Τ): «Μην εμπορεύεσαι μετά των Χριστιανών, κατά τας ημέρας των εορτών των».
• ABHODAH ZARAH (1, 2): «Τώρα επιτρέπεται να εμπορεύεσαι μετά των Χριστιανών κατά τας τοιαύτας ημέρας».
• ABHODAH ZARAH (2A, Τ): «Να εμπορεύεσαι μετά των Χριστιανών, διότι αυτοί έχουν χρήματα, διά να πληρώνουν».
• IORE DEA (148, 5): «Εάν ο Χριστιανός δεν είναι πιστός, τότε δύνασαι να του αποστείλης δώρα».
• HILKOTH AKUM (IX, 2): «Να αποστείλης δώρα εις τους Χριστιανούς, μόνον εάν αυτοί είναι άθρησκοι».
• IORE DEA (81, 7 HA): «Αι Χριστιανοί τροφοί πρέπει να αποφεύγονται, διότι αύται είναι ακάθαρτοι».
• IORE DEA (153, 1, Η): «Αι Χριστιανοί τροφοί θα οδηγήσουν τα τέκνα προς αίρεσιν».
• IORE DEA (155, 1): «Να αποφεύγης Χριστιανούς ιατρούς, οι οποίοι δεν είναι πολύ γνωστοί εις τους γείτονας».
• PEASCHIM (25A): «Να αποφεύγης ιατρικήν βοήθειαν από τους ειδωλολάτρας, δηλαδή τους Χριστιανούς».
• IORE DEA (156, 1): «Να αποφεύγης Χριστιανούς κουρείς, εκτός εάν παρίσταται Εβραίος».
• ABHODAH ZARAH (26A): «Να αποφεύγης Χριστιανούς μαίας ως επικίνδυνους, όταν μένουσι μόναι».
• ZOHAR (1, 25Β): «Εκείνοι, οι οποίοι κάνουν καλό εις τους Χριστιανούς, ουδέποτε θα αναστηθούν».
• HILKOTH ARUM (X, 6): «Βοήθησε τους πένητας Χριστιανούς, εάν αυτό θα προαγάγη την ειρήνη».
• IORE DEA (148, 12Η): «Aπόκρυψε το μίσος κατά των Χριστιανών, κατά τας εορτάς των».
• ABHODAH ZARAH (20A): «Ουδέποτε να επαινής τους Χριστιανούς, παρά μόνον όταν τούτο δεν δύναται να γίνη πιστευτόν, ως αληθές».
• IORE DEA (151, 14): «Δεν επιτρέπεται να επαινής τους Χριστιανούς, διότι τούτο τους προσδίδει δόξαν».
• HILKOTH AKUM (V 12): «Να αναφέρης σχετικός περικοπάς των Αγίων Γραφών, ίνα αποφεύγης να αναφέρης το όνομα του Θεού των Χριστιανών».
• IORE DEA (146, 15): «Να αναφέρεσαι εις τα Χριστιανικά σκεύη με καταφρόνησιν».
• IORE DEA (147, 5): «Να χλευάζης τα Χριστιανικά εκκλησιαστικά σκεύη, έστω και αν δεν έχης επιθυμίαν προς τούτο».
• HILKOTH AKUM (Χ, 5): «Ουδέν δώρον εις τους Χριστιανούς. Δώρα όμως εις τους αποστάτας (του Χριστιανισμού)».
• IORE DEA (151, 11): «Απαγορεύονται τα δώρα προς τους Χριστιανούς, διότι αυτά ενισχύουν την φιλίαν».
• IORE DEA (334, 43): «Εξορία δι’ εκείνον τον Εβραίον, ο οποίος θα πωλήση αγρέπαυλιν εις Χριστιανον».
• IORE DEA (154, 2): «Απαγορεύεται να διδάξη τις επάγγελμα εις Χριστιανόν».
• BABHA BATHRA (54BA): «Η Χριστιανική περιουσία ανήκει εις πρώτον άτομον, το οποίον τυχόν ήθελε ζητήση αυτήν».
• CHOSCHEN HAM (183, 7): «Κράτησε εκείνο, το οποίον ο Χριστιανός εκ λάθους σου επλήρωσε επί πλέον».
• CHOSCHEN HAM (226, 1): «Ό Εβραίος δύναται να κρατήση απολεσθέν υπό Χριστιανού και ανευρεθέν υπό Εβραίου».
• BABHA KAMA (113B): «Επιτρέπεται να εξαπατά τις τους Χριστιανούς».
• CHOSCHEN HAM (183, 7): «Οι Εβραίοι πρέπει να διαμοιράζωνται εκείνο, το οποίον εισέπραξαν επί πλέον από Χριστιανούς».
• CHOSCHEN HAM (156, 5): «Όι Εβραίοι δεν πρέπει να αποσπούν πελάτας Χριστιανούς από άλλους Εβραίους».
• IORE DEA (157, 2Η): «Επιτρέπεται να εξαπατάς τους Χριστιανούς, οι οποίοι πιστεύουν εις το Χριστιανικόν δόγμα».
• ABHORAH ZARAH (54A): «Τοκογλυφία δύναται να εφαρμοσθή επί Χριστιανών ή αποστατών».
• IORE DEA (159, 1): «Η τοκογλυφία επιτρέπεται τώρα, διά οιανδήποτε αιτίαν εις βάρος των Χριστιανών».
• BABHA KAMA (113B): «Το όνομα του Θεού δεν βεβηλώνεται, όταν το χρησιμοποιή τις διά να εξαπάτηση τους Χριστιανούς».
• KALLAH (1Β,σ.18): «Εβραίος δύναται να ψευδορκίση με καθαράν την συνείδησιν».
• SCHABBBOUTH HAG. (6D): «Ό Εβραίος δύναται να ορκισδή ψευδώς, χρησιμοποιών λέξεις υπεκφυγής».
• ZOHAR (I, 160A): «Οι Εβραίοι πρέπει πάντοτε να προσπαθούν να εξαπατούν τους Χριστιανούς».
• IORE DEA (158, 1): «Μη θεραπεύεις Χριστιανούς, εκτός εάν αυτό δημιουργή εχδρούς».
• ORACH CAHIIM (330, 2): «Μη βοηθάς κατά την γέννησιν τέκνων των Χριστιανών κατά το Σάββατο».
• CHOSCHEN ΗΑΝ (425, 5): «Μόνο εάν πιστεύη εις το Τοράχ, άλλως μη παρεμπόδισης τον θάνατόν του».
• IORE DEA (158, 1): «Ούτε οι Χριστιανοί, ούτε οι εχθροί δεν πρέπει να διασώζωνται».
• CHOSCHEN HAM (388, 10): «Ένας κατάσκοπος δύναται να φονευθή πριν καν ομολογήση».
• ABHODAH ZARAH (26B): «Οι αποστάται δέον να ρίπτωνται εις φρέατα και ουχί να διασώζωνται».
• CHOSCHEN HAM (388, 15): «Φονεύσατε εκείνους, οι οποίοι έδωσαν τα χρήματα των Ισραηλιτών εις Χριστιανούς».
• SANHEDRIN (59A): «Ό κατασκοπεύων τον Εβραϊκόν Νόμον δέον να τιμωρήται διά δανάτου».
• HILKOTH AKUM (Χ, 2): «Όι βαπτισθέντες Εβραίοι δέον να θανατώνονται».
• IORE DEA (158, 2) HAG: «Φονεύσατε τους αρνησιθρήσκους, τους στραφέντας προς το Χριστιανικόν δόγμα».
• CHOSCHEN HAM (425, 5): «Εκείνοι οι οποίοι δεν πιστεύουν εις τον Τοράχ, δέον να φονευθούν».
• HILKOTH TECH (11, 8): «Όι Χριστιανοί και οι άλλοι αρνούνται τον “Νόμον του Τοράχ”».
• ZOHAR (11, 25Α): «Όι Χριστιανοί πρέπει να καταστραφούν, ως ειδωλολάτραι».
• ZOHAR (11, 19Α): «Η αιχμαλωσία των Εβραίων τελειώνει όταν αποθνήσκουν οι Χριστιανοί Πρίγκηπες».
• ZOHAR (1, 219Β): «Όι Πρίγκηπες των Χριστιανών είναι ειδωλολάτραι και πρέπει να αποθάνουν».
• OBADIAM: «Όταν καταστραφή η Ρώμη, το Ισραήλ θα αναστηθή».
• ABHODAH ZARAH (26Β) Τ: «Όι καλλίτεροι των Γκόϊμ (Χριστιανών) πρέπει να φονεύωνται».
• SEPHER OR ISRAEL (177B): «Εάν Εβραίος φονεύση Χριστιανόν, δεν διαπράττει έγκλημα».
• IALKUM SIMONI (245C): «Η αιματοχυσία αίματος ασεβών είναι προσφορά θυσίας εις τον Θεόν».
• ZOHAR (11, 43Α): «Η εξολόθρευσις των Χριστιανών είναι μία αναγκαία θυσία».
• ZOHAR (L, 38B, 39Α): «Υψηλή θέσις εις τους ουρανούς δι’ εκείνους, οι οποίοι φονεύουν ειδωλολάτρας».
• HILKOTH AKUM (Χ, 1): «Μη κάνεις συμφωνίας και μην επιδεικνύης κανέναν οίκτον προς τους Χριστιανούς».
• HILKOTH AKUM (Χ, 1): «Είτε απότρεψον αυτούς από τα είδωλα των ή φόνευσον αυτούς».
• HILKOTH AKUM (X, 7): «Μην επιτρέψης εις τους ειδωλολάτρας να παραμείνουν εκεί, όπου οι Εβραίοι είναι ισχυροί».
• CHOSCHEN HAM (338, 16): «Συνεισφέρατε όλοι, διά τα έξοδα δολοφονίας προδότου».
• PESACHIM (49B): «Ουδεμία ανάγκη προσευχών, καθ’ όν χρόνον αποκεφαλίζετε το Σάββατον».
• SCHABBATH (118A): «Προσευχαί διά την σωτηρίαν από την τιμωρίαν του ερχομένου Μεσσία».
Πολλοί διερωτώνται γιατί οι Σιωνιστές-Ταλμουδιστές είναι άρπαγες, κλέφτες, αλαζόνες, ύπουλοι και ψεύτες! Αυτά τα «προτερήματα» τα οφείλουν στις διδασκαλίες του Ταλμούδ. Θα παρατεθούν ορισμένες περικοπές για να βγάλουν οι αναγνώστες μόνοι τους τα συμπεράσματα.
(1) «Η Βίβλος ομοιάζει με το νερό, η Μισνά με κρασί, η δε Γκεμάρα με αρωματικό κρασί. Όπως ο κόσμος δεν μπορεί να υπάρξη χωρίς νερό, κρασί και κρασί αρωματικό, έτσι δεν μπορεί να υπάρξη χωρίς την Βίβλο, την Μισνά και την Γκεμάρα. Η Παλαιά Διαθήκη ομοιάζει με άλας, η Μισνά με πιπέρι και η Γκεμάρα με ευωδιά, ο δε κόσμος δεν μπορεί να υπάρξη άνευ αυτών!» (MASECH, SEPHARIM, FOLIO 13, Β)
(2) «Ό μελετών την Βίβλον κάνει έργον καλόν αλλά ίσως και μη καλόν, ο μελετών την Μισνά πράττει έργον καλόν διά το οποίον θα ανταμειφθή, αυτός δε ο οποίος μελετά την Γκεμάρα διαπράττει το μέγιστον καλόν» (ΒΑΒΑΜΕΖΑ FOLIO 33, Ο)
(3) «Εάν ο άνθρωπος θα κάνη χρήσιν αποφθέγματος από την Βίβλον αντί του Ταλμούδ, αυτός δεν θα δει ευτυχίαν» (CHAG, FOLIO 10, Β)
(4) «Όι λόγοι του Ταλμούδ είναι περισσότερον γλυκείς από τους λόγους της Βίβλου» (TALMOUD DE JERUSALEM, BERACHOTH, PEREK Ι)
(5) «Αι παραβάσεις του Ταλμούδ είναι σοβαρώτεραι παρά οι παραβάσεις της Βίβλου» (SANHEDRIN, FOLIO 88 β)
(6) «Δεν πρέπει κανείς να έχη επικοινωνία μ’ αυτούς οι οποίοι κρατούν εις χείρας την Βίβλον αντί του Ταλμούδ» (SEPHER CAD HA KEMACH, FOLIO 74, C, 4)
(7) «Υιέ μου, δίδε περισσοτέραν προσοχήν εις τους λόγους των ραβίνων παρά εις τους λόγους της (Παλαιάς) Διαθήκης!» (Κείμενον ERUBIN, FOLIO 21 β, CF, Κείμενον GITTIN, FOLIO 59 β)
(8) «Ό αναγιγνώσκων την Βίβλον χωρίς την Μισνά και την Γκεμάρα ομοιάζει τον άνθρωπον, ο οποίος δεν έχει Θεόν!» (SEPHER CHAFARI ZEDEK, FOLIO 9)
(9) «Εμείς αναγνωρίζομεν ότι αναμφιβόλως το Ταλμούδ υπερέχει της Βίβλου του Μωϋσέως» (Εβραϊκά Αρχεία, 1867, τόμος 25, σελίς 15 ο)
(10) «Όποιος δεν εκτελεί τας εντολάς του Ραβίνου, είναι άξιος θανάτου» (Κείμενον ERUBIN, FOLIO 21, β)
(11) «Πρέπει να ενθυμήται κανείς, ότι οι λόγοι των Ραβίνων είναι γλυκύτεροι από τους λόγους των προφητών» (SEPHER CAPHTHORU· PERACH 1590, FOLIO 121)
(12) «Αι συνήθεις ομιλίαι των ραβίνων πρέπει να τιμώνται εις το πλήρες κείμενον της Βίβλου» (MIDRACH MISCLE, FOLIO 1)
(13) «Όποιος αντιλέγει εις τον Ραβίνον του, φιλονικεί μαζύ του ή αγανακτεί εναντίον του, αυτό αντίκειται εις το μεγαλείον του Θεού και φιλονικεί μαζύ του και αγανακτεί εναντίον του» (Κείμενον SANHERDIN, FOLIO 110, α)
(14) «Τα λόγια των Ραβίνων είναι λόγια Θεού ζώντος!» (BACHAIAD PENT FOLIO 201, COL.4)
(15) «Ό φόβος ενώπιον του Ραβίνου είναι ο φόβος ενώπιον του Θεού!» (I AD. CHAZ HILCH, TALMUD, THORA, PEREK 5, 1)
(16) «Εάν ο ραβίνος σου λέγη ότι το δεξί σου χέρι είναι αριστερό και το αριστερό σου δεξί, πρέπει να πιστέψης τα λόγια του!» (AD. DEUTER., XVII, 11)
(17) «Οι αποθανόντες ραβίνοι καλούνται εις τους ουρανούς διό να διδάξουν τους εκλεκτούς» (AD PENT., PAR 28 FOLIO 129, COL.3)
(18) «Επειδή ο κάθε λόγος των Ραβίνων είναι θείος, πράξε αυτό το οποίον σε συμβουλεύει η καρδιά σου, αναλόγως της δυνατότητος της πραγματοποιήσεως» (Κείμενον CHULIN, FOLIO 34, Β)
(19) «Επιτρέπεται να αμαρτάνης, εφόσον η αμαρτία σου μένει κρυφή!» (Κείμενον CHAG, FOLIO 16 και Κείμενον KIDDUCHIN, FOLIO 40-α)
Πηγή: ascending.gr
